นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
[ Fic naruto ] คำสารภาพรักของมาม๊าสุดน่ารัก
เรื่องราวของ ฮาตาเกะ ชิมุโระ ลูกชายของซากุระและคาคาชิ ระหว่างเค้ากำลังไปทำภารกิจกับเพื่อนในทีมเค้าโดนดูดเข้าไปในโลกอนาคต แล้วเจอกับคุณแม่สุกน่ารักของเค้า เอาหละเรื่องวุ่นๆมาอีแล้ว
ผู้เข้าชมรวม
1,968
ผู้เข้าชมเดือนนี้
7
ผู้เข้าชมรวม
1.96K
หมวด : รักคอเมดี้
อัปเดตล่าสุด : 17 ต.ค. 60 / 05:36 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
เรื่องเก่าไม่จบมาเรื่องใหม่ไม่เป็นไร เอาตอนเดียวจบดีกว่า เรื่องราวมีอยู่ว่า ฮาตาเกะ ชิมุโระ ลูกชายของซากุระ และคาคาชิ เค้าได้ปทำภารกิจกับเพื่อนในทีม ระหว่างทางเค้าได้โดนดูดเข้าไปที่ไหนสักที่ และที่นั้นก็คือโลกในอดีต แล้วเค้าก็เจอกับคุณแม่สุดรักสุดหวงของเค้า เอาหละความป่วนมาเยือนแล้ววววววววววววววววววววววววว
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
HATAKE SHIMURO PART
" ิโระุื่นไ้แล้วนะ " เสียหวานใสทีุ่้นเยทำให้ผมื่นึ้น ผมลืมาึ้นมา็พบับ หิสาวผมสีาุระ วาสีเียวมรายแววอ่อนโยนมา ทำให้ผม ยิ้มออมาพร้อมพูว่า
" รับ มาม๊า " ผมพูพร้อมวิ่ไปหยิบผ้าเ็ัว แล้วเ้าห้อน้ำ อ๊ะ! ผมพูมาั้นานลืมแนะนำัว ผมื่อ ฮาาเะ ิมุโระ เป็นทายาทอ ะูลฮาาเะรับ ผมมีแม่ื่อ ฮาาเะ(ฮารุโนะ) าุระ ที่ทั้สวยและเนื้อหอม แถมเ่อีาหา นามาม๊าแ่านับปาป๊าแล้วมีผมแล้ว็ยัมีนมาีบมาม๊าอผมอยู่ี
(เี๋ยวนะิมุโระาุระัเป็นอนายเมื่อไหร่)ั่ผมเถอะ ผมับปาป๊าเลย้ออยหวและอยห่วมาม๊าทุวันนนนน ส่วนปาป๊าผมมีื่อว่า ฮาาเะ าาิ ึ่เป็นโฮาเะรุ่นที่ 6 รุ่น่อนรับ อนนี้ปาป๊าออไปุยับุอานารูโะที่เป็นโฮาเะรุ่น7 ะว่าไปรอบรัวผมเนี๊ยสุยอไปเลยนะรับเนี๊ย มีทั้อีโฮาเะสุแร่ แถมยัมีมาม๊าที่ทั้สวย ่นารั เ่ และยัเป็น 3 นินาในำนานแถมยัเป็นผู้รอบรอเนร ไม่บอีว่าาาาา 5555 ผมแ่ัวเสร็็เินลมา้าล่า ็พบับมาม๊าที่เรียม้าวล่อไว้ 4 ล่อ ล่อแรน่าะเป็นอผม เพราะว่ามันห่อ้วยผ้าสีเียวลายลีบอาุระ ล่อที่ 2 ห่อ้วยผ้าสีแลายอบ๊วย น่าะเป็นอยัยาริลูอน้า าสึเะ และน้าาริน ล่อที่ 3 ห่อ้วยผ้าสีส้มลายอทานะวัน น่าะเป็นอเ้า โบรูโะ
" ิโระุเรียมเสื้อผ้ารึยั๊ะ วันนี้ไปทำภาริหนิ้อ้าืน มาม๊าทำ้าวล่ออนเที่ยไว้ให้ เอาไปให้าริั ับ โบรูโะุ้วยนะแล้ว็ อีล่อมาม๊าฝาิโระุ เอาไปให้--- " มาม๊าพูไม่ทันบผม็พูัึ้น ้าวล่อที่ห่อ้วยผ้าสีำลายอาุระะเป็นอปาป๊าละสิ
"ปาป๊า ใ่ไหมรับ ไม่้อห่วรับเี๋ยวผมะเอาไปให้ ส่วนเสื้อผ้าผมเรียมแล้วรับเมื่อืนนี้ ผมไป่อนนะรับมาม๊า " ผมพูและวิ่ไปหามาม๊าพร้อมหอมแ้มัฟอฟอ
" อ๊ะ! ลับมา่อนเลยนะ ิโระุ ิโระุ" เสียมาม๊าะโนเรียผมมแ่ผมรีบวิ่ออาบ้านแล้วเอา้าวล่อมา้วย ระหว่าเินผมเอับยัยาริับเ้าโบรูโะำลัทะเลาะันอยู่ แหม แหม เ้าว่าันว่ายิ่ทะเลาะันยิ่รัันนะ
" เฮ้ พวนาย " ผมะโนเรียทั้2น
" อ้าว ไเ้าสีาว " เออ เริเถอะแ่ั้นมีื่อแ่แปลว่าสีาว พวนี้็เรียันแล้ว
" ฮึ่ย ั่เถอะ อ๊ะ!นี้ ้าวลาวันฝีมือมาม๊าั้น "
" ว้าว! อาหารฝีมือน้าาุระ ั้นอบมันมาเลยหละ อร่อยว่าแม่ั้นทำว่าเยอะ " ยัยาริอมบ่น พุึ้น
" ใ่! ั้นว่าแม่ั้นทำอร่อยแล้วหนะุน้าาุระระับเทพเลยหละ " ใ่ๆแม่ั้นเทพมา
" ั้นว่าเราไปรับ๓าริาท่านรุ่น 7 ันเถอะ " ยัยาริพูพร้อมันแว่น เฮ้อ ยัยนี้ี้เ๊ะะมั พวเราเินทาไปที่ห้อทำานโฮาเะ ระหว่าทา ยัยาริ ับ เ้าโบรูโะ ทะเลาะัน ผมอยห้ามทับบ้าแ่สุท้าย ็ลับมาทะเลาะันอยู่ี
{หน้าห้อทำานโฮาเะ}
" ออนุาิ ร้าบ/้า " พวผมพูพร้อมันแล้วเปิประูเ้าไป็พบับ ุอานารูโะุยับปาป๊าและุน้าิามารุอยู่
" อ๊ะ! ปาป๊า มาม๊าฝา้าวล่อมาให้ มาม๊าิอยู่แล้วว่าปาป๊าหนะะออไปทำภาริับพวผม เลยเอา้าวล่ออปาป๊ามาให้" ผมพูยาวววววววววววววววว พร้อมยื่น้าวล่อให้
" ว้าว!!้าวล่อฝีมือาุระัหรอ อยาทานูั" ุอานารูโะ
" พ่อรู้ไหมว่าุน้าาุระทำอร่อยมา" โบรูโะ
"โว้ยย น่ารำา ภาริือ ให้พวนายไม่เอาัมภีลับลับมานะ มันอยู่ในน้ำลวา หัวหน้าในรั้นี้ะเป็น อาารย์ าาิ พอีว่าโโนฮะมารุ ไปทำภาริหนะ อให้โี ส่วนนายนารูโะรีบเรียร์เอสารไ้แล้ว" น้าิามารุสสัยินิสัยี้บ่นมาาุน้าเทมาริ เห็นบ่นะยาวเียว
" ้า ้า ินิสัยี้บ่นมาาุภรรยาละสิ ุุ " เยี่ยมมารับ ุอานารูโะรู้ใผมริๆ
" หุบาไป พวนายออไปไ้แล้ว " ุน้าิามารุ ไล่พวเรา พวผมและปาป๊าเริ่มออเินทา ระหว่าทาพวเรา็ุยันเรื่อน้ำนั้น เห็นว่่าันว่ามันสามารถย้อนไปอี หรืออนา็ไ้ น่าสนใเนอะ
พวเรามาถึสถานที่แล้วพวเราระโลน้ำปราว่ามันไม่พวเราำลมาเรื่อยๆ อ๊ะ! แสอะไรหนะแย่แล้วมันำลัูผมไปม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
WRITER PART
" อ๊า" เสียใรวะรับ พอหายหน้าไป็ัเนเลยรับพี่น้อ มีนลมาาฟ้าาาาาาาาา ริ๊ แม่้าโะรับมิไ้มันำลัทับาุระัอยู่ ไอเะอย่าพึเินหนีสิวะ รูาาิ อย่ามัวอ่านอึ่ยสวรรน์ร่ำไรสิมา่วยัน่อนนนนนน
" เฮ้ยย าุระั" ผม าสึเะและรูาาิ เินมาหาาุระั ผม่วยเ้าเ็ผู้ายนนั้น่อน อายุน่าะเท่าับพวเรา รูาาิไปพยุาุระัึ้น
" อโทษ้วยรับ" เ้าผมาวพูอโทพวผม
"ไม่เป็นไร๊ะ " าุระัพูานั้นยื่นมือมาหาเ้าหมอนั้นหมอนั้นับมือาระัและยันัวึ้น ผมเลยเปิัวแนะนำเ้าหมอนั้น
"ไ ั้นื่อ อุสึมาิ นารูโะ " ผมแนะนำัวับเ้าหัวาว าหมอนั้นสีเียวมรเหมือนาุระัเลยหละ
"อุิวะ าสึเะ " เออ เริเถอะไอเย็นาแมน พูน้อยเหลือเิน
"ฮารุโนะ าุระ๊ะ" ยัน่ารัเหมือนเิมเลยนะ
"ั้น ฮาาเะ ิมุโระ หรืออีื่อือ ฮารุโนะ ิมุโระ" ฮะ ฮารุโนะ ฮาาเะ
"นายมีส่วนเี่ยว้ออะไรับฮาาเะ/ฮารุโนะันนะ"ทั้าุระัและรูาาิถามพร้อมัน
"แ่่อนอื่นนี่วันเือนปีที่เท่าไหร่"หมอนั้นถามั้นึ้นมา
"็วัน xx/xx/xxxx " ผมอบเ้าิมุโระ
"ม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย เอาั้นลับไปปปปป ยัไม่ไ้หอมแ้มมาม๊าาุระ ยัไม่ไ้แย่อาหารับปาป๊าาาิเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย " มาม๊าาุระ? ปาป๊าาาิ
" เอ๋!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! " ทั้าุระับรูาาิะโนพร้อมัน วประสานเสียรึไ
"มาม๊าาุระ?" "ปาป๊าาาิ?"
" ริๆนะ ทั้2นเหมือนมาเลยริสิระเป๋าั้นล"
"หมายถึ ใบนี้? " ว้าววว เ้าาสึเะ เปิปาพูแล้ว
"อื้มใ้ ไหนูิ ้าวล่อฝีมือมาม๊าโอ้ยัอยู่ รูป รูป รูป อ๊ะเอแล้ว "หมอนั้นพูานั้นหมอนั้นู้รูปใบนึึ้นมา
น่าะใ่ริๆนะเนี๊ยเพราะมีแ่าุระนเียวเนี๊ยแหละที่ผมสีมพู ็แปลว่า
" ็แปลว่านายือลูอั้นับาุระในอนาสินะ " รูาาิพูพร้อมโอบไหล่าุระั ม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยโะรับมิ้ายยยยยย
" อ๊า" เิอะไรึ้นอยู่ีาุระั็
"เฮ้ยอย่าบอนะว่า ปาป๊าปิามาม๊าไว้ "
"เิอะไรึ้น" ผมและาสึเะถามึ้นน
"ารที่มาม๊าเิอาารเ็บาแปลว่าแถวนี้มีผู้รอบรอเนรสัสาระ ไม่เิน 1 เนรวแหวน ไม่เิน 4น"
"เเนรสัสาระมีแ่นเียว เพน 6วิถี "
"เิอะไรึ้นทำไมผมาุระเริ่มเปลี่ยนสีเป็นสีำ" าสึเะถามึ้น
"มาม๊ามีสายเลืออ โอสึสึิ อยู่หนะ เลยมีเหุาร์ฟื้นร่าหนะ ะสมบูร์แล้วหละ" โหาุระัูสวยมา
"อ๊าาา ทรมาเหมือนันเฮะ ่อนอื่นเรียมสู่ับพวแสอุษาีว่า หยุุ่มไ้แล้้วนะ พวเหล่าอรุรุ่ทั้หลาย" อย่าบอนะว่าแสอุษาอยู่แถวนี้ พวนั้น ออมารบแ๊ แหมน่าสนุีหนิ
"เปลี่ยนโหมิ้อเ้าาหา"ผมเริ่มนแรเลย
"เนรวแหวน"รูาาิและาสึเะ
"บราเรีย"หลัาิมุโระพู็เิ่อสี่เหลี่ยมแบ่อยู่ ฝั่ผมมี ผม าสึเะ ิมุโระ าุึ เสึ ฮิัน ิาเมะ เอิาระ ส่วนีฝั่มี าุระั รูาาิ เพน โนัน อิทาิ าโริ โทบิ
"เอาหละนะ ระสุนวัร"ผมปาระสุนวัรใส่เสึ แ่้านหลัหมอนั้นมีาสึเะอยู่หมอนั้นใ้พันปัศาโมีทา้านหลัทำให้หมอนั้นายล
"เธ เมโลี้ าสึเะ นารูโะอุหูไว้" ผมับาสึเะรีบอุหูทันที ลืมาึ้นมาอีทีพบับิาเมะ ฮิัน นอน ายอยู่แล้ว สุยอไปเลยยยยยยยยยยยยยยยย
"แหลไปะ" เ้าิมุโระ่อยาุสึนหมอนั้นนิับ้นไม้ ผมใ้ระสุวัร าสึเะ พันปัศา ส่วนเ้าิมุโระใ้ เธ เมโลี้ พวเราโมีพร้อมันทำให้หมอนี้ายไปหนึ่
"เราลับไปหมู่บ้านัน่อนokนะ"
"อืม"
มาูทาาุุระัน
"เนรวแหวน"าาิ
"หึะอีแ่เนรวแหวน "
" หน่อยถ้าั้น เนรสอพิภพ!!! "
." เธ ไมอน " โน โนัน าโริ ไม่ายแ่บาเ้บ
" เธ ไมอนสเปส " โนาโริ าย
"าาิ มาทานี้ที " าุระเรียาาิให้มาใล้ัวเอานั้น ร่าบาไ้ลประบปาายหนุ่มอย่านุ่มนวล ร่าบาะผละออแ่ร่าสูับท้ายทอยเอาไว้านั้นทั้สอ็วาบไปที่ลานฝึ ร่าสูยัไม่ปล่อยปาออ ร่าสูแทรลิ้นหนาเ้าไปในโพรปาหวานว้านวามหวานออมา ร่าสูอยาะทำ่อแ่ทว่าร่าบานั้นะหมอาาศหายใะ่อน วาุระลับมาร่าเิมเธออยู่ในอ้อมออาาิ ร่าบาหอบอยู่ในอ้อมออร่าสู อยู่ๆาาิ็ถามึ้น
"ทำไม ทำไมถึ"าาิ
"เพราะรั่ะ เพราะรั ถึะโนปิเศษ็ไม่เป็นไร่ะ อแ่ อแ่ไ้บอวามรู้สึนี้ไป็พอ อแ่ไ้บอว่ารั็พอ"าระ
" บับั้นนะ ็ เพราะว่าั้น็รัเธอเหมือนัน "
"ฮึ่ะ ล ฮึ ล่ะ "
แถมส่ท้าย
"ั้นะลับแล้วนะฝาบอทั้2นนั้น้วย"ิมุโระ
"ไ้เลย อให้โีนะิมุโระ"นารูโะ
"ฝาบอฮินาะในอนาว่าไม่้อเป็นห่วฮินาะในอีนะ"นารูโะ
"ok ั้นไปละ"
ผลงานอื่นๆ ของ มนุษยสีเทา(เกรย์) ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ มนุษยสีเทา(เกรย์)
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น